Işığı kendinden menkul, yarı tanrı ya da güneş,
Gözlerinde bir sır saklar, bin aydınlık güne eş.
Gözlerimin kenarlarının kırışıklığına sebep, gül!
Söyle, dudakların kaç bahçeye eş değer gül?
Ne zaman yanaklarını öpsem gökyüzü nesnel,
Kalbimden kalbine akar, önlenemez hızla bir sel.
Ara bul kelimelerde beni, şairin ben olayım gel,
Söyle, bakışların kaç ölüme eş değer güzel?
Sana şiir yazacak kadar güçlü değil sözcükler
Ve ben o kadar cüretkâr değilim, korkak şairler.
Seni yanlış betimlersem hor görür beni yüceler,
Söyle, güzelliğinin dili nedir, kaç ilme eş değer?
Bazen kaybolurum bir şişeyle, sen biçiminde,
Bazen doluyorsun ciğerlerime, gök içerimde.
Bin yıllık ömrüm olsa bin yıl olurum sana esir,
Ben seçim yapmadım, buna kadere şairlik denir.
