aklım yarım, boş kalbim, hissedemiyorum. bu sessizliğimin nedeni ne peki? beni bu hale getirecek bir sebep olduğunu hatırlamıyorum, neye bu kadar kızmıştım ya da beni bu kadar ne üzebilirdi ki... gerçi hayatımda çok daha güzel günlerim de olmuştu ama bugün en kötü günlerimden biri de sayılmazdı, hatta kötü bir gün bile sayılmazdı. hayatımda gerçekten hiç mutlu olmamıştım, yoksa bu mutluluk muydu?

sanmıyorum.

sanki yaşam sona ermiş ve sadece ben hayatta kalmıştım ya da herkes hayattaydı, bir tek ben ölmüştüm. konuşsam kendi sesimi duyamayacakmış gibiydim, herhalde saatlerdir konuşmuyordum ve kendi sesimin neye benzediğini unutmuştum. yoksa tek hatırladığım kendi sesim miydi? acaba gerçekten var mıydım? yoksam neden sırtım bu kadar ağrısın ki? aradığım her sorunun cevabını biliyor olabilir miyim ya da cevabını verebileceğim bir soruyla karşılaştım mı hiç? yaptıklarımın bir sebebi var mı, yoksa her şeye sebep olan şey aslında yaptıklarım mı? belki de yapmadıklarımdır. içimdeki her neyse başa çıkmam mümkün mü? ya her şeyin üstesinden gelmemi sağlayacak şey içimden gelen sesse...

küçükken bir hikaye kitabında okumuştum ya da izlediğim bir filimde görmüştüm. vietnam savaşında bir asker düşmandan kaçıp ormanda saklanıyordu. savaştan yaklaşık yirmi sene sonra saklandığı yerden çıkıp yaşadığı köye dönebiliyordu. ormanda herkesten kaçıp saklandığından savaşın bittiğinden haberi olmamıştı. adamın surat ifadesi şimdi gözlerimin önünde.

evet, yataktan yeni kalkmış yüzümü yıkıyormuşum.

kendimi hep çok zeki hissetmiştim ya da bana öyle hissettirilmişti. sanırım zekamı kendimi kandırmak için geliştirmişim ve başkalarını kandırmak için... istediklerimi elde etmeye alıştırmıştım kendimi, ta ki bugün saat sekizi beş geçinceye kadar... beni bu hale neyin getirdiğini hala hatırlamıyorum, az biraz hastaydım ama yorgan döşek yatacak kadar da bir kötülüğüm yoktu. istediklerimi elde etmek için hiç sabırsızlanmazdım. bugün de sabırsız değildim, kendimi bu konuda terbiye etmiştim. sanırım bugün okuldan eve gelirken anladım isteklerimi elde etmemin mümkün olmadığını ve bugüne kadar elde ettiklerimin aslında istediklerim olmadığını...