Defalarca yürüdüm sevgi yolunu

Farklı yorgunluklar taşırken

Anlatmak, anlamaktan kolay değil.

Kalbimin incinmişlikleri, ruhumdan derin

Eskiz defterimde hiç var olmadı yerin.


Sarstı yokluğu,

Şefkatli ellerinin.

Zihninde çoktan yükselmiş olmalı

Ölümümün habercisi çan sesleri.

Aksini iddia edemezsin ki sevgilim.


Kelimelerle dans edemez oldum.

Ben en çok yokluğunda koşarken yoruldum.

Yıllar vefa etmemiş, sen mi edeceksin?

Bekledim yalnızca biraz empati.

Yanılmışım oysa yetmezmiş buna

Yalnızca sevgi.


Dünler bana cehennem

Gelecek mi?


Kalmadı inan ne şüphe ne umut.

Panzehir olacak mutlak mutluluk.

Mantığın süzgecinden sığamadı.

Kimse kimseye sığınamadı.

Sığmadı yalnızlığım yalnızlığına


Bu kaçıncı başlangıç?

Çiseleyen sevda yükleriyle

Yürünen kaçıncı yaş?

Bilinmez yeşilliklere varacak mıyız,

Yeniden?

Bir ben miyim

Koca dünyada sevginle ezilen?


Sönmeyen yangın yoktur elbet.

Yalnız ölen ruhların yaralarında.

Nasılım bilmeden yaşayabildiğin gibi,

Bu da oldukça mümkün.


Benim yalnızlığım seninkinden kalabalık.