Kalenderiyim, ıssız gezdim

Yüzümün yerinde üç top filiz

Karnımı kuşağımdan yardılar

Üç tomurcuk ben döküldü yere

Soldum

Zamana teşne bir takvimde

Soydum özümün üryanını


Tinin seyri tenden geçince

Döndü yüzünü yarın mevhumu

Gördüğüm sade dündü

Yüzünden


Kurnaların yamacına kurdum boyumu

Yerden ırak, tenden ırak

Yalnız eğnimin kamburu

Yarenim sade ışığım

Meçhulünden geldim arşa

Kanadı eksik

Turnaların


Paryaların biri demiş bunu

Peşi sıra seğirten gölgeye:


Horasan düzlüğünde bir yurtsuz

Solmuş

Yüzünden

Turnaların