Sandığın bir rüzgar,

Kirlettiği tüm anımsamalarına

Çiğnediği gülümsemene

Varlığın yetmemiş tükürmeye.

Ahşaptan ördüğü duvarın ,

Çivisine battığı gözlerin

Unutur mu utandığına?

İzlerini kapatır mı gözlerim?

Korktuğumda ellerim,

Tuttuğunla aynı eldi.

Üstüne bastığın kaldırımlar

Ağlattığınla aynı yerdi.


İlahlar gibi taptığım

O ıssız yere,

Büyük bir gürültü kopardın.

Bastıracak bir fırtına gözlerimi,

Geldiğinde vakti

Anlayacak gözlerin,

Büyük bir sevgiye kapandığını.