Kapıların ardında kalan o güzel sesler

kapıların ardında kalan o güzel insanlar

Bir daha duyamayacağım seslere elveda

Beni affedin, sevin, sarılın ama yalnız bırakmayın

Çünkü yalnız olunca gözlerim kırmızı olana kadar ağlarım.

Gözlerimin sadece mutluluktan ağlarken görün.

Ya da konuşamamaktan sustuğumu hissedin

Sizleri ne zaman üzen biri olursam affedin

Sizlere ne zaman sesim yükselirse size değildir,

Bunların hepsi kendimedir.

Çünkü zamanında konuşmayan birisi ki o benim.

Susmayı tercih edip içime atan şimdi haksız iken

konuşmaya, bağırmaya, kavga etmeye atan

sadece büyük bir aptal olarak karşınızda olmuş oldum.

Umarım beni ne kadar anladıysanız da minnettarım sizlere...

Ve sizi ne kadar da anlayamasam da beni sevin ve affedin.

Sevginizi ve affediciliğinize sadece bana değil

etrafınızda ne kadar sizi mutlu edici hissettiren herkesi bağışlayın, aşılayın, hissettirin.