Kapıların ardında kalan o güzel sesler
kapıların ardında kalan o güzel insanlar
Bir daha duyamayacağım seslere elveda
Beni affedin, sevin, sarılın ama yalnız bırakmayın
Çünkü yalnız olunca gözlerim kırmızı olana kadar ağlarım.
Gözlerimin sadece mutluluktan ağlarken görün.
Ya da konuşamamaktan sustuğumu hissedin
Sizleri ne zaman üzen biri olursam affedin
Sizlere ne zaman sesim yükselirse size değildir,
Bunların hepsi kendimedir.
Çünkü zamanında konuşmayan birisi ki o benim.
Susmayı tercih edip içime atan şimdi haksız iken
konuşmaya, bağırmaya, kavga etmeye atan
sadece büyük bir aptal olarak karşınızda olmuş oldum.
Umarım beni ne kadar anladıysanız da minnettarım sizlere...
Ve sizi ne kadar da anlayamasam da beni sevin ve affedin.
Sevginizi ve affediciliğinize sadece bana değil
etrafınızda ne kadar sizi mutlu edici hissettiren herkesi bağışlayın, aşılayın, hissettirin.
