Önüm kara orman
Etraf gölgelerin tınısıyla kaplanmış
Birer ikişer alan
Mağarada ayı homurtusu
Karanlıkta kurdun ulusu,
Hepsi çevremde gelişen
Doğa olgusu
Seslenir bana İn İyesi
Peşimde ataların ruhu
Hepsinden öte
Kalbimde bir insan durusu
Ve onun narin uğultusu
Daldım gecenin derinliğine
İndim siyahın en dibine
Irmakları aşıp geçtim
Toprağın tüm çıplaklığına boyun eğdim
Ak ağacı savundum Alkara’lara karşı
Yar-sub’un iyeleri onlara niye kandı?
Göğümde dikilmişti Dolunay
Konuşuyordu onunla Ana Umay
Yıldızlar böyle doğdu
Gezegenler böyle yok oldu
