karanfil sokaktayım

bir papatyayı seviyorum

boynundan aşağı


bu kent her mevsim gri

sabahı gri akşamı ayrı gri!


polis telsizleri inletiyor curcunayı

üstümü arasalar yarım kalmış

şiirler bulurlar cebimde ancak


sövüyor güneş kemiklerime kemiklerime

sıyrılıyorum kendimden


radyoda Nurettin Rençber

kadehte rakı gürlüyor

akşam ihtiyarladı bastonu nerede?


bu kent her mevsim gri

hep gri çok gri


gece çöreklendi

bir papatyayı bağrıma basıyorum

kırılan yerlerinden

boynundan aşağı

boynundan çok aşağı


bu hamalın yokuşu ruhu

nereye gömelim tanrım

nereye

stop!