İstemem sesinizi. Kitaplara sığdırırım kaoslarımı. Duymam, duyamam, hepsi birer cinnet paralelleri.
Avuç içlerimdeki çizgilerden akar yaşanmışlık denen o yosunlu deniz.
Gözümün akında duran kırmızılık kan değil, öfke.
Gökyüzü kadar derin insanlar kadar yalancı.
İstemem sesinizi, cinnetin uykusuz sabahında.
Duysun mavileriniz, yenecek karanlığım o alaşağı olmuş sevginizi.
