Bu dünyanın kadınının tek umudu evlilikmiş
Baba evindeki zulümle
Koca evindeki dehşet arasında
Yapılan seçimmiş
O evden de ancak
Tabut içinde çıkabilirmiş
Cahilliğe kesilmiş bir ceza olsa gerek
En beteri, yazılmış bir lanet misali
Şeytanın eli kelepçeli ama
İki güne döner sokaklara geri
Bu dünyanın kuşu
Yuvadan uçmuyor
Önce kanadı kesilip
Sonra ite kaka kovuluyor
Üzerine de on tomar kağıt saydın mı
O zaman senin malın oluyor
Namus, ahlak, iffet
Edep, bekâret, âdet
Usul, adap, gelenek
İşkenceye giydir süslü kıyafetleri
Yap safsata kelimelerle güzellemeleri
Çıkar haklı kendini
Zaten dilinde de Hakk’ın hiç söylemediği sözleri
Bir kravat geçir boynuna
Ütüle beyaz gömleğini
Senin erkeklik gururun eder bu dünyada
Yüz kadın bedeni
Adamlığıma yakışmazdı de
Kırılgan egonu da et bahane
Fazlalık bir organla en başında oldun kral sen bu dünyaya
Merak buyurma seni taşlamazlar
Adını sansürler yüzünü de kapatırlar
Yazdılar mı bir de başlığa
“Aşkının kurbanı oldu”
“Kıskanan adam cinnet geçirdi”
Bitti işte, sen hak arayansın
O kadın ise günah işlemiş biri
Yatarsın göstermelik birkaç yıl
Sakla koltuğuna indirimleri
Eninde sonunda medya da susunca
Salınıverirsin geri
Hiçbir şey olmamış gibi
Yakıp yıkmamış gibi
Asıl ahlaksız sen değilmişsin gibi
Masum kader kurbanı zavallı cani
Bu dünyada senin yerin
Bozulmuş insanlığın başköşesi
