Güneş en tepede, çok karanlık. Titriyorum soğuktan. Çocukken ne çok üşürdüm, hep hasta olurdum. Odam çok soğuktu, karanlıktı. Oyuncaklarım olmadı, sevilen bir çocuk da olamadım, kimsenin sevgisinden emin olamadım. Ağlayıp sızlanmayı kabullenemedim hiçbir zaman, üzüldüğüm tek şey masum çocukluğum. Akan kanlar, kırılan bardaklar, küfürler. Düzgün biri olamadım, verilen her şeyi içtim, söylenen her şeyi yaptım. Biraz sevgi için yapmayacağım şey yoktu, öğrenilmemiş bu duygu beni bir sokak köpeği kadar sadık ve sevgiye muhtaç hale getiriyordu. Büyüdükçe yozlaştım. Sevgiden, merhametten yoksun kaldım, istemedim de kimsenin sevmesini, yanımda olmasını. Belki birkaç suça bulaştım, insanları yarı yolda bıraktım. Sinirlendim, düşünmeden vurdum, kırdım. Önemsemedim duyguları, insanların düşünceleri, hissettikleri beni etkilemedi. Alışkanlıklarım vardı, ben de bunların canavarıydım. Öfkelendim ve nefret besledim, kendimi bildiğimden beri emin olduğum tek duygum öfkem ve nefretimdi. Babamdan nefret ettim, öğretmenlerimden nefret ettim, arkadaşlarımdan nefret ettim. Masum bir çocuğu karanlığa elleriyle teslim eden herkesten nefret ettim, karanlıktan çıkmaya gücüm yetmedi, karanlık oldum. Her fırsatta aydınlığı kovaladım, izini kaybettirdi. Umutsuzluk daha da öfkelendirdi beni, nefretim giderek arttı. Birine, bir yerlere vurmak daha iyi hissettirdi, konuşmaya değer görmüyordum bazı konuları, bazı insanları. Güldüm eğlendim. Kırıldım bazı zamanlar, kimsenin haberi olmasın istedim. Kırılmayan, güçlü duran biri olmak istedim, kaçmayan ve kendisine yenilmeyen biri olmak istedim. Duygulardan arınmış bir adam oluverdim. İntiharı düşündüm çok kez, bir çocuk tehditi gibi geldi, kimseye bahsetmedim bir daha. Acınası bir durum, intihar edeceğimi söyleyip insanlardan sevgi, ilgi ve şefkat beklemek. Kabullenemedim tek yaşayıp tek ölmeyi, birinin hayatında yer edinemeyecek olmayı kabullenemedim, sevmem ve sevilmem gerekirdi. Unutuyordum, bizim gibiler hiçbir yere ait olamazdı, tanrının unuttuğu, hiçbir şeyi hak görmediği kimsesiz çocuklardık. Karanlık, sessiz ve merhametsiz.
