Göğsümde kardeşimin gözyaşları
Büyüttü içimdeki ormanları
Yağmur bekleyen dualar ile
Duruyor kalbimin her iç çekişiyle
Nefes aldıkça deniz tutuyor beni
Ruhumun darağacına asılmış matemi
Yalandan kırık bir gülümseme
Oysaki ormanlar yaralı içimde
Fırtına deviriyor ağaçları
Ah içimdeki bahçelerin kuraklığı
Dargın çiçekler felakete gebe
Okşamaya yeltenmemiş kimse
Boynu bükük hüzünlü yılları
Beş yıl önce aklıma gelmeyecek olayları
Yaşadıkça üzülüyorum kalbinize
Bilen bildiğini söylemedi, söylemez yine