Göğsümde kardeşimin gözyaşları 

Büyüttü içimdeki ormanları 

Yağmur bekleyen dualar ile

Duruyor kalbimin her iç çekişiyle 


Nefes aldıkça deniz tutuyor beni 

Ruhumun darağacına asılmış matemi

Yalandan kırık bir gülümseme 

Oysaki ormanlar yaralı içimde 


Fırtına deviriyor ağaçları 

Ah içimdeki bahçelerin kuraklığı 

Dargın çiçekler felakete gebe 

Okşamaya yeltenmemiş kimse


Boynu bükük hüzünlü yılları 

Beş yıl önce aklıma gelmeyecek olayları 

Yaşadıkça üzülüyorum kalbinize 

Bilen bildiğini söylemedi, söylemez yine