İçimde bir yoksulluk rekorlar kırar
Veya bir karganın güzellik öyküsü batar
Derinde batan bir gemi var
Balık kadar hüzün verici umutlar
Kaldırdığımda kafamı gemiden
İçimde açılacak yaralar
Hayatımı çizen kadınlar
Yaralarımı yavaşça karalar
Karalar içindeki yaralar
Yanlışlarımı gözüme sokar
Güldüğünde, gördüğümde görmeseydim dediğim
Yarama en kırılgan dikişi dikmekte kurt hattattır bildiğin
Tiki tak tak tiki tiki tak tak tiki tak tak
Devriyesi bekçilerinin daima devir daim ederler
Yalnızlığımda yılgın kırgın durgun
Başlar görevine içimdeki sebepsiz acı biraz kızgın
Sebep yoktur üzülmek için
Bilime aykırıdır sebepsiz acılar
Benim için neden sonuç ilişkisi gereklidir
Nedeni bilinen mantıklı acılar yaşamak
İsteğimdir
Güneşler akar, insanlar güler alem mutlu
Ben gülücükler arasındaki boğulan acıyım
Norveçler içinde
Suriye psikolojisi sarar etrafımı
Babil bahçeleri içinde
Arap çöllerindeymiş gibi ağlarım
Ejderlerin kemiklerinin sıkıldığı
Suyun hayal olduğu bir yerdir
Benim sebepsiz acım
Yetim kalmıştım gülmeye
Yalnızken acıyor kalbim hala
Sorguluyor bunu
Aklımın içindeki müfettişler
Dediler ki it kopuk erbabı yaşıyor bu hayatı
İyiler daima delik deşik kurşunlar içinde sürdürüyor savaşı
İnsan-ı kāmiller rap gibi düşüyor acıya
Aşıklar seveni sevmiyor sevmeyeni seviyor sızlaya sızlaya
