Karşında ben varmışım, dönmüşüm, artık gitmeyecek, hiç ölmeyecekmişim gibi her gece bir tek rakı koy çiçekli masana.
Parmağını bardak ağzında gezdir dalgınlıkla. Ala gözlerini bardağıma dik, içindeki bu çocuğu çok uzakta bir ormana koştur beni her hatırladığında.
Bir daha doğmazken bir tek senin sesin kaldı kulaklarımda. Benden artan yıllar, kalırsa senin olsun bundan sonra.