En özgür kuşlar gibi uçardık bulutlarla
Tüm parmaklıkları bükerdik
Zeytinler dallarını bırakırdı avuçlarımıza
Bazı geceler yıldızlar kıskanırdı ışığını
Herkesin dileğini kendimize saklardık
Birbirimizin gönlünde kayardık
Mevsiminden önce açardı çiçeklerimiz
Rengarenk olurdu balkonlar
Kasımpatı dolardı göğsüme
Düşlerimizin elleri kavuşmuştu bir ara
Mutluluk yaşları anlamını bulmuştu bir bankta
Kavuşan ellerimiz gülüşmeye başladı
Kıkırdamalar bizi bu dünyadan fırlattı
İkimiz kalmıştık artık sadece
Bir de bir gönül dolusu kasımpatı
