bir baş dönmesi bu

birbirine çarpan omuzlar şehrin işe yarar tek yanı

bir oyun yazılıyor bize

yağmurun çocuğu salyangozların olduğu


son duyduğum soluk

öyle bildiğim bir hikayeyi yalanladı

ne uzun hikayeydi o

uyuttu ve uyandırdı

sonunda tavırlarını biliyordum sesin


adına baktım

o bana her yerde baktı

oyuna baader-meinhof da katıldı


insansız saatlerde olur her şey

bildiğimden bunu uykular geçiştirdim

sorular atladım, başarısız

inandırmak için kendimi, tanıklar yarattım, başarısız

askı yaptım zihnimi beyaz gömleklere ve

okunaklı hale getirdim


uzaklaştırmak bir baş ağrısını

bir sızıya yaklaştırdı

sevilebileceğini duymuştum sızının

şimdi öğrendim severek

merakı kutsadım

iç geçirdim birden fazlalığa

sakınmamaya kendini

aynı uykuya kıvrılmaya

beynime gün gösterecek o şeye


bir baş dönmesi bu

tutundum sana tutundum çok

inan dedin

şirk koştum inançsızlığıma, inandım

tanımadığım renge girdim


günler şimdi saçlarımda tepiniyor

olmaya ve olmamaya aynı uzaklıkta

bulanıklaşıyor köşesiz her şey

aşk alnımı karışlıyor

kanımı kaynatıyor yöremdeki hallerin

ehlileştiriyor akreplerimi

dibini görmek istiyorum


bir baş dönmesi bu

seni nasıl lehime çevirebilirim



fotoğraf: mehmet mercan