Kendime kaçış,
Biraz kendi içime çekilmişken düşüncelerimin arasında dolaşmak tıpkı bir kış akşamı karlı, sessiz bir yoldan geçerken gökyüzünü izlemek gibi hissettiriyor. Dış ses yok, ben ve iç sesim başbaşayız. Birlikte parlayan, yol gösteren bir şeyler arayıp duruyoruz. Arada bir bulduğumuzu sanıyoruz tabii, biz de yanılıyoruz. Sonra yine arıyoruz, yine arıyoruz..
Şimdilik yıldızlarla idare ediyoruz, ama bir yanımız hep güneşi bekleyecek gibi sevgili okur.