Arkada usul usul "Nedense" çalıyor. Sagopa Kajmer sesinin güzel tınısı ile
"Ben ne savaşlar verdim kendime
Bir Rabb'im şahit sor ne zaman
Vurdun kendini en son
Katilim oldum her gece nedense" diyerek beni derin düşüncelere sevk ediyor.
30 yaşıma yaklaştığım şu günlerde sorgulama işine giriştim. Şu an bulunduğum durumumu, geçmişte yaptıklarımı ve gelecekte ne olacağımı düşünüp duruyorum. Durmadan sorgu hakimi gibiyim. En önemlisi ise darbe dönemi sorgulayıcıları gibi kendime işkence etmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Hırpalıyorum kendimi ve her gece öldürüyorum. Ertesi sabah bitkin, canından bezmiş ve umutsuz bir kişilik olarak yeniden doğuyorum. Her gün bir umut parçamı öldürüyorum. Olmayacak hayaller peşinden koşuyor, kendimi daha çok hırpalıyorum. Sonumun ne olacağını ben de bilmiyorum.
Bu dünyaya gelirken bir amacım var mıydı, bilmiyorum. Ben bir amacım olduğunu düşünüyorum. Ne yazık ki bunun ne olacağını bir türlü çözemedim. Belki yakın bir zamanda öldürdüğüm bedenimi yeniden doğurabilirim. Belki bir gün "Expecto patronum" büyüsü yapmayı öğrenirim ve ruh emicileri tüm noktadan yok ederim.
