Bu meret yaralı ruhuma yama

Dumanı genzimi yer yavaş yavaş

Çakmağı tütüne basarım ama

İçerimi yakar kor yavaş yavaş


Bir elde çarşafım, bir elde kesem

Hasretlik, ömrüme düğümlü kasem

Ne vakit vuslata ereyim desem

Önüme çekilir sur yavaş yavaş


Hışımla ciğeri eskitir keder 

Her nefes bir güne tekabül eder 

Ne tütün müsebbip be zalım kader

Hilmi’yi öldürür yar yavaş yavaş