Kibar erkeği bir tek annesi sever,
Umurlarında değil karakterli olmak.
Bir beşik yüreğim ve sen bebeğim,
Değerimi anlayamayacaksın.
Kibar erkeği bir tek annesi sever;
Doldur nezaketle demlenmemiş çay gibi,
Yüreğine, seni sevmeyenleri.
Bedeninden çıkarları var,
Nezaket istediğini söylesen bile;
Budur istediğin.
Kibar erkeği bir tek annesi sever,
Çünkü kendi seveceği gibi yetiştirmiştir.
O kanatları kırık kadınlar sizin için,
Benim gibi nicelerini doğurmuştur.
Kibar erkeği yalnız annesi sever,
Kavgayla aram olmadı hiçbir zaman,
Veyahut tartışmalar ile.
Sen rahatsız edilmek istemediğini gösterdin,
Saygı duydum ben ise, yine kavga etmedim.
Kibar erkeği bir tek annesi sever,
Bak anne; mürüvvetimi göremeyeceksin.
En acı kelimelerimi işitmesen bile,
Canımı yaktılar;
Okudu gözlerimden gözlerin.
Kibar erkeği bir tek annesi sever,
Yıldızları ise aşkı bilenler.
O kadar uzaktı,
Ve bir o kadar yakın,
Işığına imrenen gözlerime.
Kibar erkeği bir tek annesi sever,
Ve bir o destekler.
Her zorluğa omuz omuza,
Benimle göğüs geremeyecekler.
Kibar erkeği bir tek annesi sever,
Hiçbir zaman olmadı umrumda mal, mülk.
Sırtımda bir dervişin hırkası,
Sevdiklerinin sırtında bir kürk.
Anne, sen de sevemeyeceksin artık beni,
Bak öldürdüler.
Merhamet, sevgi, şefkati,
Elleriyle katlettiler.
