Yolda kalmışım Ektopya
Baksana, etrafta kimsecikler yok.
Nerenin bağrında kimsecikler?
Varlar mı göğün gözünde?
Boş ver göğün gözünü Ektopya
Ben varım, tut ellerimi,
Gitmeye yakınım bugünlerde.
Savaş bile parayla Ektopya,
Kalmaya gücüm yok.
Hem belki bağrı yanık türküler söylerim sana
Belki biraz sohbet ederiz
Merhem olurum yaralarına,
Kim bilir?
Kimsecikler de bilir, biliyor musun Ektopya?
En iyi onlar bilir.
Geç kalmadan gel Ektopya
Baksana, kimsecikler kimselerde.
Sen benimle ol,
Kimsecikler de sever Ektopya
Gel yanıma,
Belki seversin.
Asya Özgen
2020-12-23T02:40:40+03:00Yorumun için teşekkür ederim.
Muammer Baki Ateş
2020-12-23T01:58:32+03:00Hüzünlü bir şiirin son dizelerinde birlikte oluruz belki. Sevmenin sonu mutlu bitmez, belkide bundandır insanın tek güzel şiiri, sevdiğinin olması.