Bugün mezarda yatmak istedim

Soğuk ıssız bir mezarda

Mümkünse kimsesizler mezarı olsun 

Yatarken rahatsız edilmek istemem 

Kimsesizler mezarlığında kimsesiz kalırım


Umut diyordu tüm şairler umut

Ben buradan tüm şairlere sesleniyorum umut benim tek dayanağı sevgili şairler

Hem siz neden bu kadar kederlisiniz yoksa sizi anlayan kimse olmadı da kaleme kağıda mı sarıldınız 

Yoksa kalemin kağıdın bir şiirin gücüne tutunup yaşadığınızı mı hatırlatmak istediniz sevgili şairler 


Bu aralar bazı şeylere meyilliyim mesela yaşamaya 

Yaşamaya çok meyilli bir insanım zaten bunca mücadelem sadece yaşamak içindir sevgili şairler 

Bu aralar bazı şeylere meyilliyim mesela unutmaya bir anda her şeyi unutmak istiyorum 

Doktorlar bunun tehlikeli olduğunu söylüyorlar 

Bana biraz çekici ve korkutucu geliyor bu 

Çekici olan şey aynı zamanda nasıl korkutucu gelebilir ki?

İşte ben bunu anlamıyorum 


Pes etmiş bir savaşçı gibiyim 

Hep pes etmenin hüznü var hem de yorgunum 

Kollarım kan içinde karşı taraf biraz acımasızdı 

Onlara düşmanım diyemem onlar da savaşçıydı 


Sevgili şairler ben biraz mezarda yatmak istedim

Çünkü insan mezara girince herkes o insana yaptıkları kötülükleri hatırlıyor 

Kör ölür badem gözlü olur derler

Oysa ben sevgili şairler ne körüm ne de badem gözlü olma gibi bir niyetim var

Benim gözlerim kahverengi gözlerimin kahverengi olduğunu insanlar anlasın istiyorum

Hem mezarda yatınca biraz olsun sakinleşirim gibi 

Biliyorsunuz size dedim ey sevgili şairler benim kollarım yara içerisinde ve karşı taraf çok acımasız 

Kimsesizler mezarlığında gizlenmiş olurum ve karşı taraf bir daha benim koluma bıçak darbesi vuramaz

Sözü uzatmak istemiyorum bana bir mezar tercihim kimsesizler mezarlığındaki bir mezar lazım sevgili şairler biraz dinlenmek istiyorum