Şimdi, bugünün tam olarak on beş dakika sonra bitecek olan caddesinde
Pek az zamanı kaldığı Depersonalizasyon yaşadığım, bombok bir uçuşun ironik yanları: andaki gerçekliğidir.
Belki yoldan geçen biri
Sert çarpışma sonucunda beni döndürebilirse
Çağrışımı vurgulayabilirse
Ben buyum diye dikilebilirsem karşıma
İtirafımla bir tepkimeye sokarsam
İnancım neresinden kuvvetlenirdi kendime
Yanılt, aksatma, azımsama
Durmaksızın akan zaman ,kır benden geçmeyenleri
Parçaladığın bütünü azımsama
Sana öyle sandığın dünyanın varlığından söz edemem
Doğrulttuğun bakışlarından pay da biçemem üzerime
Kuvvetlendirememede
Olmayışımdan kavrayabileceksen
Bir açıdan büyütebilecekse hissim hislerini
Bir iz fevkalade bir acı bırakmayacaksa
Birkaç yokluktan ibaret olmayacaksam
Yol üzerindeki bir engebe olarak kalmayacaksa yönüm
Alakam sığmayacaksa göğsüme ve bir çukura dönüşecekse
Edimlerim kendini gösteremeyecekse
Ezileceksem gölgem altında
Ve kaba kuvvet uygulayacaksa varlığım
Beni saydam bir sesin içinde
Kendi ayak izlerimle kalan dek bırak
Saydam caddeler daha sert basa basa
Ve ey kendim
Ben buyum diye dikilebilirsem karşıma
Yanılt, aksatma, azımsama
Durmaksızın akan zaman ,kır benden geçmeyenleri