Şimdi, bugünün tam olarak on beş dakika sonra bitecek olan caddesinde


Pek az zamanı kaldığı Depersonalizasyon yaşadığım, bombok bir uçuşun ironik yanları: andaki gerçekliğidir.


Belki yoldan geçen biri

Sert çarpışma sonucunda beni döndürebilirse

Çağrışımı vurgulayabilirse

Ben buyum diye dikilebilirsem karşıma

İtirafımla bir tepkimeye sokarsam

İnancım neresinden kuvvetlenirdi kendime


Yanılt, aksatma, azımsama

Durmaksızın akan zaman ,kır benden geçmeyenleri

Parçaladığın bütünü azımsama



Sana öyle sandığın dünyanın varlığından söz edemem

Doğrulttuğun bakışlarından pay da biçemem üzerime

Kuvvetlendirememede


Olmayışımdan kavrayabileceksen

Bir açıdan büyütebilecekse hissim hislerini

Bir iz fevkalade bir acı bırakmayacaksa

Birkaç yokluktan ibaret olmayacaksam

Yol üzerindeki bir engebe olarak kalmayacaksa yönüm

Alakam sığmayacaksa göğsüme ve bir çukura dönüşecekse

Edimlerim kendini gösteremeyecekse

Ezileceksem gölgem altında

Ve kaba kuvvet uygulayacaksa varlığım

Beni saydam bir sesin içinde

Kendi ayak izlerimle kalan dek bırak




Saydam caddeler daha sert basa basa

Ve ey kendim

Ben buyum diye dikilebilirsem karşıma

Yanılt, aksatma, azımsama

Durmaksızın akan zaman ,kır benden geçmeyenleri