Kelimelere sığmayacak esaretim
Kafatasımın içinde hapisteyim
Elimi kolumu bağlıyor bedenim
Kaçmak istiyorum
Ardıma dönüp bakmadan gitmek
Bırakmıyor zincirim
Parmak uçlarında yürüyor zaman
Rüzgar bir buse kondurur gibi esiyor
Alıyor tozunu yılların
Sararmış gazete yapraklarıyla
Siliyorum iç dünyamın camlarını
Kaybolmaya yüz tutmuş bir beden
Tadını çıkarıyor her anının
Uzun yollar çekiyor canım
Çok oldu bir hasretlik yaşamayalı
Kuşlara imrenerek bakıyorum
Çakılı kaldığım bu yerden
Bir dal ararken tutunacak
Bir şiir kitabına tutunmayı seçiyorum
Ağırlığı altında eziliyorum
Kelimeler arasına saklanan hislerin
