Nefes almak yetmez tutunmaya,
Yazarsan yaşarsın bu hayatı,
Kalp atışına denktir her bir vuruşun
Beyaz sayfaya.
Düşündüğünde başlar hayatın
Yazdıkça, yazdıkça büyürsün
Her bir vuruşunla beyaz sayfaya,
Öğrenirsin.
Kalbin seni yarı yolda bıraksa da
Yazdıkça yaşamaya devam edersin
Nefes almaya.
Düştüğünde yazarsan kalkarsın,
Korkarsın, sevinirsin yazarsın
Umudun varsa yazarsın
O yüzden kalemdir kalp kadar
değerli olan
O yüzden kalbin durduğunda değil
Kalemin kırıldığında ölürsün
Hiç kırıldı mı kaleminiz?
Nefes dahi alamazsın....
