depremler oldu, sokakları sular bastı, can evim yandı

adım kocakarıya çıktı, vah

ateşler çocuğumu yedi

ve sen öylece durup seyrettin, ah...

yangını ben başlatmışım

öyle dediler, cani dediler

ayıplandım, yuhlandım

taşlandım...

ve sen öylece durup seyrettin

ah canım, ah...

neşeler saçardım önceleri

annemin kızarmış ekmeğinden daha lezizdi neşemin tadı.

gülmek kolay gelirdi,

tebessümse benim ezgimdi.

şimdilerde hüzün doğuruyorum evimde

kederimi yolluyorum sokağa,

oyunlar oynasın, benden kurtulsun diye

hüznüm ve acı kederim olgunlaşıp dönüyorlar bana

can evimden vuruluyorum

ve biliyor musun

sen hep öylece durup seyrediyorsun