Kimi zaman insanın kendine has kokusu, kimi zamansa özenle seçilmiş parfümlerdir hislerimizi harekete geçiren. O kişi, o kokudur artık senin için; yaşadığınız her bir âna eşlik eder. Aradan geçen zamana meydan okur kokular. Günün birinde tekrardan duyduğunda o kokuyu, bulunduğun yerin hiçbir anlamı kalmaz; kokunun sahibine, yaşanan anılara götürür seni. Kapalı hava birden güneşli bir güne dönüşmüştür senin için. Bazense içimizi burkar, özlemimizi iliklerimize kadar hissettirir. Kapanan bir yarayı bile sızlatacak güçtedir. Üstesinden geldiğimizi sandığımız olaylar; dalga geçer gibi altüst eder bizi tek bir kokuyla, tek bir nefes alışla. Oysa o nefesi geri vermek ne de zordur. Ne mutlu anılarını ciğerlerine çekebilenlere...