eşşek oğlu eşşek bana dedi ki
“sen bir koltuk minderi değilsin”
be haysiyetsiz, sen kim oluyorsun da
karar veriyorsun ne olduğuma
“ne olduğuna değil, dedi, “ne olmadığına!
pek çok şey olabilirsin fakat bir koltuk minderi değilsin.”
okkalı bir küfrettim, üç tekme savurdum,
dedim babandır o senin, koltuk minderi olmayan
ben etnik desenli bej bir koltuk minderiyim
bunu reddeden herkesin de evveliyatını sikeyim
dedi “aptal kadın, nasıl inanırsın koltuk minderi olduğuna
koltuk minderleri rahattırlar bulundukları yerde
zaten bulundukları yere aittirler
onlar hareket etme zorunluluğundan azat edildiler
senin kıçın rahat duruyor mu da
buldun mu da bulunmak için doğduğun yeri
inanıyorsun bir koltuk minderi olduğuna!”
valla ahmak kardeşim ister inan, ister inanma
o mide bulandırıcı insanlığı çöpe attım ben
o gün bugündür koltuk minderiyim
sen de kepçük ağzınla beni yıldırmaya çalışma
kimseden icazet almaz koltuk minderleri
sinirlendi koltuk minderliğimden vazgeçmeyişime
“peki,” dedi, “madem koltuk minderisin”
geldi koca götüyle oturdu üstüme
bizim işin de zorlukları bunlar
yine de sevindim ağrıdan titreyen vücuduma
artık tastamam bir koltuk minderiydim
sikerler, dedim, iyidir sessiz bir götün altında ezilmek
insan olup da konuşan götleri dinlemekten
kimse vazgeçiremez beni koltuk minderliğinden
Murathan Çalışkan
2022-04-12T04:40:44+03:00Platformdaki en sevdiğim şiirlerden biri bu olabilir, özellikle ilk bölüme bayıldım. Kalemine sağlık. Bu bağlamda benzer şiirlerini bekliyor olacağım.💛
Tutku Silahtar
2022-04-11T18:21:03+03:00👏👏 Sevdim bu şiiri. Ellerinize sağlık.