Favori sözcüklerimden birisi. Nereden duydum hatırlamıyorum ama bugünlerde hayatıma katmaya çalışıyorum. Böyle böyle çok sözcük benim iletişim tercihlerimde sıralamaya girmiştir. Anlatacağım her ne olursa olsun bu şekilde onu öncelikle tek bir sözcük düzeyinde mikro inceleme için hazırlarım, böylelikle sürekli tekrar etme ve aklıma kazınma aşamasına yardımcı hale gelir. Hem intikam alayı gibi bekleyen düşüncelerimin düşmana korku salan, tek bir vücuttanmışçasına haykıran bağırışı da böylelikle kolaylaşmış olur.
Lakin artık görülmekte ki paydaşlar içinde dahi birey olmak baskın gelmekte. Bu farklılık düşüncesi ise gelişmiş düzeydeki ismini cismini bilmediğimiz diyarlardan "farklı" gerçekleşmekte ve böylelikle de aslında ortak bir amaca hizmet edemeyen yığınlar oluşmakta. Yani gördüğüm kadarıyla tabii. Yoksa benim bütüncül olarak tüm katkı sağlamak için çalışmaya devam eden ruhlara saygım vardır. Kayıp ruhlar hariç, ruh belirleyicisi halim ile belirlediklerimdir bunlar, onları katma değer kısmından çıkarırım. Adeta günümüz ruhuna aykırı şekilde ayrıştırırım.
Bir istibdat alanı. Görmekteyim ki ruhani sıkıntılarını pek ve tek sanmak bir adet. Hepimizin bildiği ancak kimsenin aksiyon almak konusunda iştahlı olmadığı bir durum değerlendirmesi. Sanırım söz söylemek ve yazmak kolay olduğu için bundan da kolay ulaşılan doğru(?)lardan bahsetmek, bir hayat felsefesi yapmaktan ve ilkeli olarak geri adım atmamaktan daha cazip hale geliyor. Madem bu kadar ince ruh var, madem arayan ruhlar aramaktalar o zaman aranızda bir yalancı var. Ya şair "Kimsenin ince şeyleri anlamaya vakti yok," derken ya da bizler/sizler kalemleri oynatırken...
