Paralanmış umutların

Gömülü sandıklarını aralar yenilgilerim

Ben o sözlerin tutulmamış kesimindenim

Aidiyetime hükümler yamalanmış

Korkularıma bahisler oynanmış


Galibi

Mağlubiyetimi uğurluyor dönülmezlik kervanına

Göğsümde bir duruluşun tuğrası çekiliyor

Kimin bu ayak sesleri damarlarımı kolaçan eden

Başlangıcın infazını sonuna verdiren nahoş avaz kimin?


Avuçlarım

Kor yudumların yatağı avuçlarım

Bu yudumlarda tanıdım bakışlarımı

Yüzümü bu yudumlarda seyrettim

Kaçtıklarım yoluma yar olacakmış

Bilmiyordum

Parçaların binlercesine büründü tenim

Düşüşüm ardıma su serpmedi

Dağılışım kırıldığımdan değil.


Köpük köpük ciğerlerimde deniz

Dalgaları çığlıklarıma yorgan

Düşlerime kefil

Ben o rüyanın en sahici kesimindenim.


Yüzü çıkmaza dönük bir duvar dibine kurulu kıyametim

Vakit son düzlüğüne yanaşırken koptu gerçekle kan bağım

Yağmalandı ellerim kör bakışlar içinde

Oysa

Ben halimi hep ellerimden anlardım.

Asimile bir gülüşü monteledi ömür, dudaklarıma

Aynadaki tebessüme yabancıyım


Yalanlarıma yeminler döşediğim aşikar

Duyulmamış dualarım var

Hengamelerle oyulmuş kalbimi sükunetinle sar

Beni bağır soluklarına yokuşlarının

Bırak çeperlerinde tek ayakta yürüyeyim

Bırak tüm yolsuzlara inat yol edeyim seni kendime

Sen bana bir yürek ihsan eyle

Ben sana bir daha öleyim!