Uzuyor gölgeler gecede, bu gölgeler benim değilse kimin?

Yıkıntılar arasında hınçla basıyorum çakıl taşlarına


Hissizim

Korkularımızı yarıştırıyoruz kuduz bir köpekle

Tekmelenmek çok hoşumuza gidiyor

Karanlıktan korkuyoruz hiç çıkamasak da

Ortaklaşıyoruz serserilerin varil varil ateş yakıp ısınamadıkları küf kokan tenha sokaklarda


Issızım

Hiç olmadığım kadar tekinsiz

Gözlerim karardı hepten

Mosmordu eskiden

Sağ yanıma dönüyorum

Bu gözler benim değilse kimin

Ne yaptılar kime hesap sormaya gideceğim?


Önceleri bir sen vardın bir tektin zifiri geceyi aydınlatırdı şimdi tiksindiğim gözlerin


Özlemlerim

Bana bir kavanoz verin

İçine dolduracağım bir kaçının varil dibinde soğuyan küllerini


Çığlık çığlığayım sesimi duysun biri

Önceleri bir sen vardın çığlıklarım var şimdi kimselere duyuramadığım...