Yüreğimde esen rüzgarlar senin ormanında kayboldu
Şimdi ne zaman bir ağaç görsem tükürürüm yapraklarına
Belki ağacın suçu değildi
Ama senin toprağında yeşermişti yaprakları.
Yüreğimde esen rüzgarlar senin ormanında esirdi
Karanlık çökünce toprağına
Beni de içine çekti
Şimdi nerede bir toprak görsem sarılırım sıkıca
Beni sana doğru meyletti.
Şimdi bir ağaç olsaydı eğer yüreğim
Ne yapar eder senin ormanına giderdi
Toprağa dilinden düşürmediği türkülerini söylerdi
Ve inan bana sevgilim her kelimesinin sonuna bir küfür eklerdi.
