sevgimizi ilan ederek, kendimiz hep kayıp bir varoluştur. eksik bir varlık olduğumuzu, tüm varlığımızla bir şeyi istediğimizi beyan ederken, partnerimize varlık ve tamlık hissi vermeyi başarırız. yani sahip olmadığımız şeyi hediye ederiz.

''seni seviyorum'' demek ''ben eksiğim ve sen benim eksiğime sesleniyorsun'' demektir, ''sen beni tamamlıyorsun'' demek değildir. ''bendeki eksiği ortaya çıkarıyorsun'', bendeki eksikle yakından ilişkilisin'' demektir.


sende olan şeyi vermek kolaydır, olmayanı vermek çok daha anlamlıdır.

sevgi kendin de olmayanı mı vermek midir?

anlamsızlaşın felsefede böyle.