Ve içinde lavantaların diyarına doğru bir acıma
Mor vurgunun arkasında paslı avuntusu
Yakarışını duyuyorum leylanın
Senden sakladım en sessiz sonbaharı
Senden bir ateşkes sakladım
Uyuyan güzel şimdi rüyalarda
Yüzümden esmer bir yüz akıyor
Yüzümden yabancı ellerin dikişleri akıyor
Yüzümde başka bir leyla ayaklanıyor
Şimdi senden sakladım bir kasırgayı
Yürüyerek aşıyoruz bulutları
Kimin ne kadar yalnız olduğunu bilmiyoruz
Ve tek amaçla ellerim ısrarcı
Volkanın da bir aforizması var
Hatta ilkbaharında
Ve pençeleri yeterince derinde değil hayatın
Yüzümden akıyor panayır
Yüzümden akıyor kapkara bir yüz
Yüzüm başka bir yüzün ardında
Leyla izliyor bıçak yarasını
Başka bir leyla kazıyor yüzüme kendini
Yüzümden akıyor başka bir leyla.
