I


yörüngendeki savrulmalara özendin

savurdun kendini

mekanlar, zamanlar

ve insanlar arasında

sessizliği kalabalıklara ezdirdin


dayanma bu bozuk büyüye

dayanma bozuk büyüye

dayanma büyüye

dayanma



II


taşı kırdın

kimindi o

biçimsizliğinden nefret ettiğin

yine de sahiplendin

kıvılcımlar umdun


taşı kırdın

gürültüsünü dinlemeye eğildin

canına okudu

kaskatı sessizliği

taş bile kendinden bekleneni yapmıyordu

kızdın

böyle sessiz ufalanılmaz


taşı kırdın

senindi o

kırdın

doğru olan her şeye inat

yanlış bir şeye ikna edilmek istedin

öyle gösterişli çabalar da gerekmiyordu


taşı kırdın

sahi kimindi o

yerini hiç bulmuş muydu doldurmak suretiyle

anlamış mıydı yaslandığı yumuşaklığı

anlatmış mıydı aşınmanın çırpıntısını

en ışıltılı anında katranlaştırılmayı



III


taşsızsın şimdi

içinde buruşuk sular

arayıştasın

aranızda diri kalmış hücrelerin uzun yasındasın



IV


let all that run through the fields through the quiet

go on with their, own with their own hidden ways



V


taşı unut