Cahiller, budalalar ve geri zekalılarla konuşmanın yararı yok. Zeki insan dinleyicilerinin seçimini özenle yapar. (S.15)

Neydi o kitap? Bilmiyordum, ama onun gözlerinin izlediği satırları izleyebilmek için mutlaka edinmeliydim o kitabı. (S.53-54)

Ne kitap! İstiyordum o kitabı! Tanrım, elimde tutmak, öpmek, göğsüme bastırmak istiyordum, sayfalarda hâlâ sıcak parmaklarının izleri vardı belki. Kim bilir? Kitap okurken parmakları terliyordu belki. Harikulade! O zaman parmak izleri kalmıştır mutlaka. Sonsuza dek beklerdim o kitap için. (S.54)