Ne şaşılacak kadar mutluyum ne en dertliniz benim. Ben de küçük bir zerreyim işte sizler gibi dünya üzerinde. Az önce mesaj attım bir arkadaşıma. Düğünü var.


" Bro kusura bakma mental ve duygusal olarak iyi değilim. Kalabalıkta nefesim daralıyor artık. Hediyenizi iletirim. Kendimi toplayınca bunu telafi ederim. İyi geceler. "


Sisteme zaten dahil olamıyordum. İyice kayboldum. Artık iyiden iyiye aynı şimdi olduğum gibi dökülür oldum. Nefesimin, elimin yettiği her yere saçılır oldum. Bu iyi değil. Bu adam iyi değil. İhtimaller hiç iyi değil. Ben beni bildim bileli arsız isteklerim olmadı. Ben beni bildim bileli huzur hariç kaygım olmadı. Elim ağzıma yetsindi. Muhanete muhtaç olmayayımdı. Şeffaf olayımdı.

Öyle güzel icra ettim ki izolasyon planlarımı. Şimdi beni yuttu. Umulanı da umulmayanı da öyle bir hizaya getirdim ki "hiç"ten ötesi yahut berisi kalmadı. "Acı" kelimesi iki milyon anlamını bana kazıdı. Hissizleşiyorum. Kayboluyorum.



Tutun beni...