Birimize bir şey olursa ne yaparız?" dediler,

"kalanlar, ölenler için şiir yazar." dedi.


Uğultuyu duydum, yiten, can demekti bu

Niyeydi, kimin ateşiydi, ve nasıldı

Unutma adlı yangın, hızla büyüyordu

Tutundular sade avuçları vardı, yavruydular

Mızıka, sesiydi birinin, Behçet'ti adı

Altıok'u sevgi, ölümden korkardı, öteki

Dirisinden caymıştı o temmuz, o

Issız, kokulu son, kaçılmazdı, korkunç

Mıh gibi tabuttu, köz, canı hafıza


Aydınlık neydi onlara, ateş mi, yelekten

Kırmızı ve akmayan kan neydi

Lanetin soluğunu tanıyan

Islığını duyan, korkunun, bu

Meydanlı ölüm, yangınlı ölüm kimindi

Dirildi, ellerine benzedi, gözlerine, kimin

Ateşi ve kokusu, yokluğa gidenlerin


Aynada hiç, suçlu yok muydu, nasıl

Divanı közün, kömürün gencecikti

Israrı yaşamaktı, bilendi iyi çocuklar, ölü

Memleket neydi, onlara ne görünürdü?


Bilirim ki şimdi oradayım hala

Unutmadım aklımda: adım bu.