bir sancı daha okşuyor yüreğimi
sessizliğin yakıyor avuçlarımı
-sen henüz uzakken ait olduğun kalbe-
senden mahrumken bu gök
bir zehir değil de nedir tenime?
bir senin zehrine kanıyorum
kederim sarılıyor dört bir elle zihnime
-sen henüz uzakken ait olduğun kalbe-
yüreğim günahlarımdan acizken benim
ellerim yalnız ellerinde bariz.
