Otobüs yolculuklarımın birinde
Mor şapkalı yaşlı bir adam,
Ayakkabımın ucuyla tuttuğum
Ritminden dolayı arkasına dönerek
Şaşkınlıkla, "Ne okuyorsun sen!" demişti.
Daha cevap vermeden
"Mozart mı dinliyorsun?" diye eklemişti.
"Oğlum, sen gerçekten yaşıyorsun!"
Yine öyle bir sabah,
Şüphem yok.
Yalnız bir odanın içinde
Milyon kez mahvolmuş
Hissediyorum.
Ertesi gece nasıl olur,
Nasıl hisseder, neler dinler,
Kimler olur bilmem.
Zaten daha görmedim
kimseyi mor şapka takarken.
Çünkü milyon kez
Mahvolmuşum ben.
Oturup bekleyerek.
Mozart açıp dans ederek.
İnanıp bekleyerek.
Bir ses.
Ya da sadece
Tanıdık bir nefes,
Dileyerek.
