Yağmurda kanat çırpan martı
Kanatlarım;
Daha ne kadar ağırlaşacak benim?
Kanatlarım varsa benim
Yağmurda çırpıyorsam
Eski güzel günleri
Eski acı günleri
Eski insanları anıyorsam...
Söyleyin;
Bulutların ve suyun ruhu
Söyleyin ıslak, bakir toprağın ruhu
Kanatlarım daha ne kadar ağırlaşacak?
Biliyorum zor
Senin o şen kahkahana ortak olmak
Artık o sessiz duvarlar da senin değil
Partizanların ve yasaklarının esamesi okunuyor.
Artık yasaklar;
Bir rüzgar acemiliğinde vuruyor yüzümüze.
Artık sokaklar bizim değil, sokaklar
Eli sopalı,
Tekmesi takım elbiseli adamların.
Çünkü sağlam irade bunu gerektirir
Çünkü buralara faşizm
Cennetten eteklerine ziller takarak gelmiştir.
Yıkılmamak;
Tiyatro sadeliğinde yaşamak
Seni sevmektir sevgilim.
Yağmurlu gökyüzünde martıları izlemek
Yıkılmamak
Kanatlarım ağırlaşsa da çırpınmak
Bir daha yıkılmamak
Seni doğaya;
Beni Allah'a yaklaştırır sevgilim.
Yaklaş biraz,
Savaşalım,
Emekleyerek.
