Martin Golland'ın "traces of noticing" sergisine ithafen...
.
.
"Inspired by the philosophical questions of the states of being and transformation, Golland's research found him in the garden, exploring where he ends and where nature begins, and the art that may exist through the symbiotic existence of the two.
.
Does the earth die each winter or does it just take its time to renew itself again? Does an artist live in seasons?
If the vibrancy of an artist's practice fades, are they allowed to slowly work toward their own renewal?
.
So much of what it is to be successful in the industry of Art is to be recognized. Is this practice limiting the potential for what can be grown? Editing is like pruning, but is this aesthetic practice of pruning for the benefit of growth or does it stunt growth?"
.
Şu kısmı beni kendine bağladı. Yeryüzü her kış ölür mü yoksa bu bir kendini yenileme süreci midir? Aynı şekilde insanlar en çok da sanatçılarda vardır bu kendini kaybetme/kazanma durumu. Düzenlemek budama gibidir, fakat bu estetik pratiği büyümenin faydasına mıdır yoksa engeli midir?"...gibi gibi bir takım felsefi sorular üzerine soyut çalışmalar yapmış Golland.
.
Hoşuma gitti. Bağ kurdum epey... Çünkü sanırım ben de bir kendimi budama dönemine girdim. Bu daha güçlenip gelmeme mi sebep olacak, yoksa kendimi engelliyor muyum.. Zaman gösterecek fakat şu bir gerçek ki, insanın kudreti bulması için belli şartlar, belki kayıplar gerekiyor...