Gün içinde istemediğimiz nek adar çok konuya, diyaloğa, istemediğimiz ne kadar çok yapmacık davranmamıza zorlayan anlara maruz kalıyoruz değil mi?
Hayatın içinden de olmak gerekir, toplumda yer de edinmek.
İstediğimiz gibi davranabilir miyiz?
"Sen de ne diyorsun Allah aşkına", "Bu da ne şimdi?" yapabilir miyiz?
Uygar olmak bedeli mi bu?
Yoksa bağımlı olmanın mı?
Mesela iş yerlerinde öğle arasında müzik çalamaz mı? Hiç değilse "Ode to joy."
Kimi rahatsız edebilir ki?
Hayat, ciddi iş yerlerinde de daha estetik olamaz mı?
