Yine sessizsin bu gece. Hayır zaten gece yeterince sessiz, bir de sen susunca hepten çekilmez oluyor. Tamam tamam, sessizliği sevdiğimi biliyorsun, anladık ama yalnızken o. İki kelam etsen ölmezsin değil mi? Ölmezs… Neyse, hadi sen konuş biraz da, neşemizi bulalım. Amma inat ettin bu gece. Ben de susacağım şimdi göreceksin gününü. Aa bak ne geldi aklıma. Hatırlar mısın bilmem, hani hoşlandığın kıza yazılıyormuş bir üst sınıftan birisi. Hatırlattım diye düştü yüzün değil mi? Gül biraz be kardeşim. Hem kaç sene geçti, unutamadın mı hala? O seni çoktan unutmuştur zaten. Böyledir çünkü görmeyince unutmaya başlar insan. Tamam uzun zaman alır belki ama unutur işte. Ne bakıyorsun öyle dik dik? Ben görmesem de unutmam seni korkma. Somurtmasana be. Bir ömür görmesem yine unutmam. Hadi gül biraz. İnanmıyormuş gibi yapma. Dosttan öte kardeşsin dedik, daha ne diyelim? İnsan kardeşini unutur mu? Sen görmesen unutur muydun beni? Hiç öyle imalı imalı gülme. Unutmazdın biliyorum. Ben de unutmam seni işte. Aman be, bir anı anlatacağım burnumdan getirdin. Neyse neyse, ne diyordum? Okul çıkışı beklemiştik köşede. İkimiziz tabii. Bir de laf edersin bana. Ne zaman yalnız bıraktım ben seni? Neyse çocuk duymuş bizi tabii. 5 kişi gelmişlerdi. Sana baktım "Ne yapıyoruz?" der gibisinden. Baktım gözlerinden alev çıkıyor. Dönüşü yok. Tamam ulan, dedim. Buradan sağ çıkamasam bile bırakıp kaçmayacağım seni. O zaman gözümün içine gülerek bakmıştın. Şimdi daha donuk bakıyorsun ama neyse. Nasıl daldık aralarına hatırlıyor musun? Birer yumrukla öndekileri indirmiştik ama diğer üçü epey hırpalamıştı bizi. Gülsene biraz be. O gün ağız burun kan içindeyken bile bundan çok gülmüştün.


Anlaşıldı, bu gece huysuzluğun üstünde yine. Koladan da içmemişsin hiç. Sen seviyorsun diye aldım. Nasıl ödeyeceksin hakkımı be. Aman aman lafımı geri aldım, alınma hemen. Senin benim üstümde emeğin daha çoktur. Riske atmayalım şimdi. Benim hakkım sana helaldir. Valla bak. Sen de helal eder misin? Anladık, konuşmayacaksın bu gece ama bari kafa salla. Kaskatı duruyorsun öyle oturduğumuzdan beri. Yerini mi yadırgadın yoksa? Tamam muhabbet bitsin, geçersin yerine.


O değil de aklıma ne geldi. Okul yılları yine. Okuldan çıkmışız beraber. Yürü bize gidelim, demiştin. Ne oldu yine yüzün düştü? Hep okul yıllarını anlatıyorum diye mi? Ama sonrası... biliyorsun işte... ben istemez miyim sonrasını da anlatmak... Yapma işte, bu gece tadımız kaçmasın bari. Tamam sonrasını da konuşuruz söz. Gecenin sonunda tamam mı? Uzun uzun anlatmam ama. Birkaç cümle. Senin güzel hatırın için, yanlış anlama. Yoksa anlatmayı sevmem biliyorsun. Anlatsam da dinleyenim yok zaten. Birkaç dakikalığına üzülmeler, sonrası herkesin kendi dünyasına dönüşü. Anlatmıyorsam o yüzden işte. Bilmiyormuş gibi yapma. Neyse size gitmiştik. Tabii kalkıp yemek yapacak halin yok. Dışarıdan yiyelim demiştin. Tamam yiyelim yemesine ama para? Birleştirdik de bir yarım döner zor aldık. O yarım döneri de paylaşmıştık hatırlıyor musun? Hayatımda ondan güzel döner yemedim ben. Tadı paylaşmakta gizliydi belki. Yüzün düşmesin bak ağlayıveririm. Senelerdir ağlayamıyorum biliyor musun? Ama seni üzgün görmeye dayanamam. Nasıl ağladıysam beni bırakıp gittiğini öğrendiğim gün, kurumuş pınarlarım. O gün bugündür ağlayamam. Bırak şimdi benim ağlamalarımı. Yarım döneri paylaştık ulan ötesi mi var? Hem senin haberin yok tabii. Ben o gün eve yürüyerek dönmüştüm. Yol paramı ayırırdım hep, biliyordun. O gün de ayırdığımı düşünmüş, oradan kalan parayla yemek aldığımızı düşünmüştün değil mi? Ne oldu, mahcup bakıyorsun yüzüme. Feda olsun ulan sana.


Yine beni konuşturdun bütün gece. Bana, herkes çok suskunsun diye şikayet ediyor. Sanırım gündüzleri susup enerjimi sana saklıyorum geceler boyu konuşalım diye. Nereden bilsinler. Ama birazcık sen anlatsan da ben dinlesem. Eskiden böyle miydin halbuki? İzlediğin filmleri, dizileri en ince ayrıntısına kadar anlatırdın ertesi gün sınıfta. Neydi o çok sevdiğin dizi?Unuttuğumu sandın değil mi? Unutur muyum hiç be. Avrupa Yakası. Sen anlatırken "İzledim zaten." dememek için izlemezdim diziyi. Senden dinlemek nasıl hoşuma giderdi. Şimdi birçok yeni diziler, filmler var ama artık anlatmıyorsun. Sabahlara kadar dinlerim anlatsan. İzlemiş olsam bile söylemem valla bak. Yeter ki anlat sen. Ama anlatmıyorsun... Sagopa dinlemeyi severdin o zamanlar. Bana da sen sevdirmiştin hatta. Şimdi hangi şarkısını açsam o günlere dönerim aniden...


Sıkıldın mı yoksa uykun mu geldi? Hiç konuşmazsan sıkılırsın tabii. Anlatsana biraz, nasıl oralar? Alışabildin mi? Sen de özlüyor musun beni mesela? Tamam tamam zaten ne tabağa ne bardağa dokunmamışsın yine. Neyse madem öyle toparlanalım yavaştan. Yok yok zahmet etme, ben kaldırırım masadakileri. Bakışlarından anladığım kadarıyla işine geleni unutmuyorsun. Okuldan sonrasından söz edecektim değil mi? Birkaç cümle bak. Fazlasından söz etmem. Sen gittikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Hiçbir şeyden tat almadım desem yeridir. İçime kapandım. Gürültü, kalabalık ve ışıklardan rahatsız olur hale geldim. Gece gibiyim be. Simsiyah. Yok yok, o eski ben nerede? Öyle değiştim ki görsen şaşardın. Ama Allah var seni hiç unutmadım. Kolay mı be? Neyse bak zaten ağlayamıyorum, gelme üstüme. Yeter bu gece bu kadar. Hadi, bak bakalım odaya. Yerini sen seç bu gece. Bak yine konuşmuyorsun. Bari buna cevap ver. Tamam tamam bakışlarından anladım ben. Camın önünü kestirdin gözüne. Beni uyutup güneşin doğuşunu izleyeceksin değil mi? Nereden mi anladım? Sorduğun soruya bak. Bakışından anlarım ben senin. Eveeet camın önüne yerleştiğine göre ben de gidip yatabilirim artık. Ah! Az kalsın unutuyordum. Gel bir öpeyim seni. Çok soğuksun, üşüdün mü? Umarım rahatsındır. Başka geceler başka anıları yâd ederiz olur mu? Bakma öyle. Sıkılmam seninle her gün konuşmaktan. İnsan dediğin ömrünün en güzel günlerini yâd etmekten sıkılır mı hiç? Anlatmak iyi hoş ama biraz da rüyalarıma gelsen. Tamam tamam korkma, seni izlemeyeceğim yattığım yerden. Bir ara hatırlat, yeni çerçeveler alayım sana. Eskidi bunlar. Keşke daha fazla resmin olsaydı elimde. Neyse buna da şükür. Sus artık diyorsun herhalde. Dışarıyı izlemenden belli. Ne o, gidince benden kurtulacağını mı sanmıştın? Sen yoksan resmin var. İyi geceler can dostum. İyi geceler kardeşim. Öz olsan ancak bu kadar sevebilirdim seni...


İlk sen kalktın şu ömür denilen masamızdan. Sonra birer birer eksilmeye başladık. Hani diyor ya şarkıda: “Her geçen yıl birer birer masadan eksiliyor dostlar.” Aynı öyle işte. Giderek yalnızlığa gömülüyoruz kalanlar olarak. Ne mi yapıyoruz? Sıramızı bekliyoruz. Belki bir gün cennetin insanı yormayan yokuşlarında... Sonsuz kere amin...