Şarkı kalbin hipnozu, kalpse büyüymüş

Peri cadı masallarıyla büyümüş

Yalancı baharlarla büyümüş pervasız

Ve gün gelir böylelerine de öyle aşığız


Öyle aşığız biz her birimiz pakça

Ucunu bulamayız ucu bize dokundukça

Oysa bir başkası da sen gibidir

Bilirsin fakat o sana ekşi gelir

Çünkü insan sevdi mi en çok sevendir

Bir başkası önemsiz kendini övendir

Övgü dedin mi süssüz ve ahenksiz

Bir başkasından hissedemezsiniz

Yine insan en çok kendine inanan

Sevmedim'e inanmayıp sevdim'e kanan


İnançlar çınar gibi kanatlanır dallarından

Kaybetmişlikler gölgelenir toprağından

O toprakla bütünleşip ceset gibi

Savrulur kendiymişçesine zulmün sebebi

Ruhuna yine yeni filiz arar cadı ve peri

Yarınlar kalıcı değil dünlerse seferi


Yarınlar umut verir, yarınlar umut yıkar

İnsanın canını en çok yarınlar sıkar

Yarınlar, yarınlar, yarım yarınlar, yârim yarınlar

Yarın yolunu öbür ucundan yâri yarımlar

Mesele olur hırsla bulmak orta payideyi

Tükenmiş şeylerin terk edilmişliği

İnsan tükenir hep yarım sevdayla

Başlangıçlar yarına kalır, kavuşmalar masala