Şimdiden geçerdi hayalim.
Zamansız bir sessizlik çökerdi bünyeme.
Öylece sahipsiz yürürdü kalemim.
Çabalardı zihnimi dökmeye.
Kimse tutmasın elimden, kimse çıkarmasın beni.
Kendimi kaybederdim notalarda.
Ben birdenbire bulurdum evimi.
Ve de çabukça kaybederdim duyuşlarımda.
Bir ümit beklemekle geçerdi ömrüm.
Geçmiş zaman bende hep gelecekti.
Cayır cayır yanardı hasretle yürek közüm.
Söz verdi, gün doğmadan gelecekti.
Şiirimi sağdan yazar ellerim.
Adımlarım geri geri atar.
Son gördüğü şey simandı, kapanır gözlerim.
Zihnim şimdiden ilerleyemez, geriye akar.
