Kimi zaman bulunduğu yerden göçmek istemese de sürüden ayrılık izni çıkmadığı için sürgüne kanat çırpan bir kuşum ben.

Öyle isteksiz kanat çırpışlarım.

Öyle ki

Havayı dövüyor kanatlarım, sanarsınız üçüncü dünya savaşı kanatlarımın arasında çıkmış.

Bulmuşsanız eğer bir sabah kapınızın önünde kuş tüyü

İşte o zaman yankılanmalı kulaklarınızda hiddetli kanat çırpışlarımın sesi

Kanatlarım var lakin istediğim rotalara uçma iznim yok.

Dönüyorum hayali çizilmiş bir dairenin etrafında.

Bu durumda,

Sahiden hür müdür kuşlar?

Bir avcının katran kokulu mermisinden korumak için bağlamışlar kanatlarını kuşun,

Her yere uçamazsın demişler.

Ve hatta

Kırmışlar da bir kanadını

Çalı çırpıdan yapılmış bir yuvaya oturtmuşlar.

İşte böyle böyle koruduklarına inanmışlar.

Günün birinde kedinin biri kapmış yavru kuşu,

Kırıkmış da kanadı uçamamış.

Mermiden korumak için kanadını kıranlar,

Yerden gelecek tehlikeyi sezememiş.

Yüreğinde gidemediği yerlerin hasretiyle

Silinmiş gökyüzünden kuş ve

Son bir tüy daha düşmüş o gün yeryüzüne.

O yüzden sanmayın ki kuşlar hürdür,

Bazı kuşların kafesi gökyüzüdür.


Kimi zaman akvaryumda okyanusu düşleyen bir balığım ben.

Küçüktür akvaryumum ama

Cam kafesime büyük gelir hayallerim.

Dönüp dururum akvaryumun içinde,

Camların köşelerine çarparım umutlarımı.

Ağzımdan çıkan baloncuklara bağlarım düşlerimi.

Ben okyanusu bir saniye bile çıkartmamışken aklımdan

Kim demiş balıklar unutkan olur diye?


Kimi zaman bir günlük ömrüne kafa tutup maviliğe uçarken ölen bir kelebeğim ben.

Öyle karşılıksız kalır cesaret edişlerim.

Umut eder,

Kanat çırparım.

Terazide olumsuzlukları tekmeler,

Tartının olumlu kesesine cebimdeki taşları koyarım.

Hileli bir cesaretle çıkarımda yola

Daha varamadan yok olurum.

O an derim içimden,

Getirin bana "kelebek görse ömrü uzar" diyen şairleri ve

Yığın onların tüm güzel bildiklerini önüme de

1 saniye dahi olsa uzasın ömrüm.


Kimi zaman anı yaşayan mutlu bir ağustos böceğiyim ben.

Şarkılar mırıldandığım için laf işitirim karıncadan.

Karınca övülür çalışkanlığı ile

Ben ise bir annenin dilinde çocuğa anlatılan kötü masal kahramanı oluveririm.

Kimse sormamışken bana

Şarkı söyleyişlerimden yargılarlar beni

Madem çok iyi biri bu karınca

Neden bir şarkı söyleyişimden yargılar beni, acımasızca



Kimi zamanda kesilen, yakılan, tekmelenen

En çok ihtiyaç duyulan ama

En gaddar işkencelere uğrayan bir ağacım ben.

Güç bela kuru dallarımdan yeşeren umutlarıma

Bir sabah balta iniverirde

Kalıveririm ortada.

Keserler, biçerler

Kesilen dallarım her yerde işe yarar

Bir orada bir buradayımdır

Ama ben günden güne yok olurum.

Köklerimi geçirmemiş olsam toprağa

Bilemiyorum bu kadar darbeye karşın kalır mıydı benden bir eser

Ama şöyle bilinsin ki ben baltlanmış dallarımdan yeniden yapraklar salacağım göğe,

Yine tomurcuklarla süsleyeceğim tüm dallarımı,

İnsana rağmen.

(2018)