Bu gece normal olmam bileklerim sargılı.
Rezilleştim iyice sevdim her seferde yanlışı.
Oyuncağıma sarılmayıp şarkılarda kalmışım.
Ne mutlu bir gün ölürsem, o zaman tutun alkışı.
Pasla-kirle bir şu gönlüm hangi dünüme sorgu bu?
Üstü kapalı çok masal var aynı oyuna koştuğum.
Yaşıtlarım mutlu, ben çocukluktan yorgunum.
Bu külfetimle daha yaş almam zor bu yüzden olgunum erken...
Belirsiz, aynı hüsran, aynı her şey, hep yalan.
Gözlerimde bir uçurtma ellerimde tek yanan.
Annem de hala beni eski masum ben sanar.
Bu günlerde dinlediğim sarkılarsa pek yavan.
Umurunuzda mı lan? Bugün kafama hedef silahım!
Yorgunluk bahane, hep düşündüm intiharı.
Kurtulamam değil içimdeki iblisler kiracı.
Ve kesmiyorum ne yazık melankoliklerle ilacı.
