İşte kanlı rahminden bir ülke doğuruyor iblis

Zifir diyor payına düşen, zifir

Sus

Ve dolduruyor avurdunu amiyane

Yetiş diyorum babaanne, ziyafet 

Fistanaltı ediveriyoruz tüm ganimetleri

Ve bağırıyoruz ulusumuzun nidasını


Ya kuzgun başa ya devlet leşe!

Böyle değil, sar en başa


Görülüyor ki yine kıl payı kaçırıyorum vatana millete hayırlı bir evlat olmayı

Tekerlemeler hep tekliyor dilimde

Derken muzırlık ruhumu ele geçiriyor

-dilin kemiği olsaydı...

belki daha çok eğlenirdik-


Ve artık

Bir arzuyla çırpıp da hıncımı, savurdu muydu tozunu

Asmıyorum ki balkon mermerlerine 

Niye olmasın?

Belki de mermere küstüm.


Ama yine de parça parça olmasın mermer

Sefasına, cefasına amenna

Dedim aman yıkılmasın

Ellerimi yokladım, kasıklarımı, mermerin soğuğunu

Aman yıkılmasın

Bu balkondan alacaklıyım.