Mümkünü mağlup eyleyen savaşlardayım

Ben, tasalı bir genç

Kuşak yolcusu veya stratejik bir yanılım

En görkemli putun yontulduğu ağacın dostu


Küfre dirençsiz köklerim beslenmiyor yağmurlarda

Ölmeden tanıştığım toprağa karşı mahcubum

Bak nasıl da birikiyorum çürüyen elmalarda

Kafam çok kalabalık

Bir ölümün sessizliğidir tek arzum

 

Layık olamadan zorla taşıyorum dünyanın günlerini

Nasıl ve nerede sayılacak nüfusumuz

Aşk kaçakları sınır dışı edilmeden en soğuk topraklara

Tek bir kişi kalana dek kalplerimizde

Mümkün mü bahar akşamlarını kışı düşünerek geçirmek


Bahar, yaprakların ihanetidir ağaçlara

Ağaçları suçladık biz tüm körlüğümüzle

Rüzgar çok mu masumdu 

Ellerime dökülürken sarı ve boz

Seni düşündüm açılır açılmaz gözlerim

Sen de aşık oldun bir zamanlar

Sonraları kurudun


Aşk tek kişilik yaşanır en ıssız peronlarda

Trenler nasıl katil olabilir ki insan istemeyince 

Sanayi Devrimi kaç hayat kurtardı 

Kaç kişi kaldık devrimlere inanan en kalabalık sokaklarda 


Her şeylere umut edilebilir

Devrimlere, mevsim geçişlerine

Kan sulanır, damarlar açılır

Tüm bunlar yapılırsa kalbin yolu en tenhasıdır


Senden sonrası, muhtemel tüm aşkların israfıdır